براستی که زندگی همه اش خاطره است؛ اما همه زندگی در خاطر نمی ماند. اگر از شما خواسته شود بهترین خاطره زندگی خویش را بیان کنی، کدام را انتخاب خواهی کرد؟

شاید نیاز به قدری تأمل داشته باشد. عیبی ندارد. ولی می دانم با کمی حوصله و ذوق می توانی یکی، دو تا از به یادماندنی ترین خاطرات خود را در میان حجم عظیم سرگذشت زندگی ات و لحظات آن جدا کنی و بازگو نمایی. و می دانم که خوانندگان عزیز نیز از خواندن خوش ترین خاطره تو، خاطری خوش خواهند یافت و خودت نیز که دوباره همین خاطره را در مجله می خوانی، باور خواهی کرد که این فراز از زندگی تو، در دفتر مکتوب تاریخ نیز رقم خورده است و اینک جزء مجموعه ای از بهترین خاطرات زندگی انسانهایی شده است که تنها با صرف کمی وقت و حوصله توانسته اند گوشه ای از صفحه ذهن خویش را به روی صفحه کاغذ آورند و پیام خاطره انگیز خویش را که شاید حامل تجربه ای شیرین نیز باشد، دوباره در مجله پیام زن که سراسر پیام نیکی و صمیمیت است بخوانند و آن را در آینده ای نه چندان دور، در یک مجموعه خواندنی، در کنار دهها و صدها خاطره دیگر باز یابند.

پس خواهرم! برادرم! همین حالا همت کن و با انتخاب خودت، بهترین یادبود زندگی ات را برای «پیام زن» بفرست و منتظر باش تا در ستون «خاطرات» انتشار یابد.

راستی تا یادم نرفته، به دوستانت هم اطلاع بده که می توانند در این برنامه شرکت کنند.

ما نیز به رسم یادبود برای بهترین خاطره ها جوایزی تقدیم خواهیم کرد و بقیه را نیز بی نصیب نخواهیم گذاشت.

خاطره تو می تواند از گذشته های دور باشد. راستی که کودکی هم عالمی دارد. شاید دوست داشته باشی از دوران تحصیل خودت بنویسی. شاید هم بهترین خاطره تو در خانه و در کنار فامیل اتفاق افتاده باشد. چه می دانم؟ شاید تو از آنهایی هستی که بهترین یادبودهای زندگی شان را از روزهای تنهایی دارند. من که غیب بلد نیستم، شاید وقتی نوشته ات را بخوانم تازه متوجه شوم که شادترین فراز زندگی تو از یک مسافرت برجای مانده باشد. نمی دانم الان چند سال از عمرت گذشته است و نمی دانم چه برایم خواهی نوشت؟ اما این را می دانم که خیلی علاقه مند به خواندن نوشته ات هستم. یک تقاضا هم دارم. راستش چند تقاضا! وقتی خاطره ات را نوشتی این نکات ریز ولی رهگشا نیز یادت نرود:

نام و نام خانوادگی

سن

شغل

مکان و زمان خاطره

تاریخ نگارش